Το φαγητό, χωρίς αμφιβολία, έχει καταφέρει να γίνει αναπόσπαστος παράγοντας της έννοιας της ζωής. Ακόμα και αιώνες πριν, το φαγητό ήταν αυτό που ώθησε τον Αδάμ να παραπέσει στο έσχατο αμάρτημα και να καταδικάσει όλη την ανθρωπότητα σε αιώνιο μόχθο για να κερδίσει το ψωμί της. Δεν υπάρχει περίοδος που οι επιστήμονες δεν ασχολούνται με τις ιδιότητες της τροφής και τα οφέλη της στην ανθρώπινη υγεία. Μπορούμε όλοι να κατανοήσουμε το γεγονός ότι, το φαγητό μας δίνει ενέργεια, δύναμη, μας προστατεύει από αντίξοα καιρικά φαινόμενα και μας βοηθάει στην ανάπτυξή μας. Μπορούμε όλοι όμως να κατανοήσουμε το γεγονός ότι, το φαγητό καλλιεργεί και τον χαρακτήρα μας ενώ μεγαλώνουμε;
Έχουμε δει και έχουμε ακούσει μέσω διάφορων επιστημονικών ερευνών ότι η παιδεία ενός ατόμου για σωστή διατροφική συμπεριφορά αλλά και η μύηση του σε αυτή ξεκινάει από την παιδική του ηλικία. Φαίνετε ότι αυτός ο παραμελημένος θεσμός της οικογενειακής συνάθροισης γύρω από το τραπέζι είναι όντως σημαντικός. Ακολουθώντας πιστά την οικογενειακή αυτή παράδοση τα παιδιά μας θα έχουν την ευκαιρία να νιώσουν την αίσθηση και την ασφάλεια, ότι ανήκουν σε μια ομάδα δεμένη όπου μπορούν να μοιραστούν τις ανησυχίες τους αλλά και τις επιτυχίες τους, να ανταλλάξουν εμπειρίες και να μοιραστούν τα νέα της ημέρας.
Θα μπορέσουν επίσης, να μοιράζονται ευθύνες όσον αφορά το πρακτικό κομμάτι του θεσμού όπως να στρώσουν το τραπέζι, το πλύσιμο των πιάτων και το συμμάζεμα γενικά μαθαίνοντας ταυτόχρονα και καλούς τρόπους συμπεριφοράς κατά τη διάρκεια του γεύματος. Άλλος ένας σημαντικός λόγος είναι ότι μέσω αυτής της οικογενειακής συναναστροφής τυγχάνουν βελτίωσης λεξιλογίου και ανάπτυξης των δεξιοτήτων του λόγου μέσω του διαλόγου με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
Η έλλειψη χρόνου τις περισσότερες φορές μας κρατάει μακριά από την οικογενειακή εστία, δηλαδή στη προσπάθειά μας να κερδίσουμε χρόνο προτιμούμαι να τσιμπήσουμε κάτι στο δρόμο ή να φάμε μόνοι μας όσο πιο γρήγορα γίνετε. Όλα όμως είναι δυνατά και για όλα υπάρχει πάντα μια λύση.
Επιλέγοντας συγκεκριμένη ώρα που να εξυπηρετεί όλη την οικογένεια, φτάνουμε ένα βήμα πιο κοντά στο στόχο μας. Η συμμετοχή όλων στο στρώσιμο του τραπεζιού είναι επίσης ένας άλλος σημαντικός παράγοντας. Κλείνουμε οποιαδήποτε συσκευή μπορεί να μας αποσπάσει την προσοχή (τηλεόραση, ραδιόφωνο, κινητό), με αυτό τον τρόπο έχουμε άμεση οπτική επαφή με όλα τα μέλη της οικογένειας αλλά αυτή η κίνηση βοηθάει στο να κατανοήσουμε τι τρώμε και σε ποια ποσότητα. Το φαγητό δεν αποτελεί επιβράβευση ούτε και τιμωρία και δεν πρέπει να υπάρχει πίεση στο να τελειώνουν τα παιδιά μας όλο το φαγητό που υπάρχει στο πιάτο τους. Προσπαθούμε να μην μιλάμε στα παιδιά μόνο για υποχρεώσεις και μαθήματα για μην συνδέσουν την ώρα του φαγητού σαν μια ώρα ανάκρισης. Τέλος προτού σηκωθούμε από το τραπέζι περιμένουμε να έχουν τελειώσει όλοι το φαγητό τους.
Αλεξιάδου Μαρία
Πτυχιούχος Διαιτολόγος-Διατροφολόγος
ΣΕΥΠ Κρήτης
Παράρτημα Σητείας Διατροφής και Διαιτολογίας
Έχουμε δει και έχουμε ακούσει μέσω διάφορων επιστημονικών ερευνών ότι η παιδεία ενός ατόμου για σωστή διατροφική συμπεριφορά αλλά και η μύηση του σε αυτή ξεκινάει από την παιδική του ηλικία. Φαίνετε ότι αυτός ο παραμελημένος θεσμός της οικογενειακής συνάθροισης γύρω από το τραπέζι είναι όντως σημαντικός. Ακολουθώντας πιστά την οικογενειακή αυτή παράδοση τα παιδιά μας θα έχουν την ευκαιρία να νιώσουν την αίσθηση και την ασφάλεια, ότι ανήκουν σε μια ομάδα δεμένη όπου μπορούν να μοιραστούν τις ανησυχίες τους αλλά και τις επιτυχίες τους, να ανταλλάξουν εμπειρίες και να μοιραστούν τα νέα της ημέρας.
Θα μπορέσουν επίσης, να μοιράζονται ευθύνες όσον αφορά το πρακτικό κομμάτι του θεσμού όπως να στρώσουν το τραπέζι, το πλύσιμο των πιάτων και το συμμάζεμα γενικά μαθαίνοντας ταυτόχρονα και καλούς τρόπους συμπεριφοράς κατά τη διάρκεια του γεύματος. Άλλος ένας σημαντικός λόγος είναι ότι μέσω αυτής της οικογενειακής συναναστροφής τυγχάνουν βελτίωσης λεξιλογίου και ανάπτυξης των δεξιοτήτων του λόγου μέσω του διαλόγου με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
Η έλλειψη χρόνου τις περισσότερες φορές μας κρατάει μακριά από την οικογενειακή εστία, δηλαδή στη προσπάθειά μας να κερδίσουμε χρόνο προτιμούμαι να τσιμπήσουμε κάτι στο δρόμο ή να φάμε μόνοι μας όσο πιο γρήγορα γίνετε. Όλα όμως είναι δυνατά και για όλα υπάρχει πάντα μια λύση.
Επιλέγοντας συγκεκριμένη ώρα που να εξυπηρετεί όλη την οικογένεια, φτάνουμε ένα βήμα πιο κοντά στο στόχο μας. Η συμμετοχή όλων στο στρώσιμο του τραπεζιού είναι επίσης ένας άλλος σημαντικός παράγοντας. Κλείνουμε οποιαδήποτε συσκευή μπορεί να μας αποσπάσει την προσοχή (τηλεόραση, ραδιόφωνο, κινητό), με αυτό τον τρόπο έχουμε άμεση οπτική επαφή με όλα τα μέλη της οικογένειας αλλά αυτή η κίνηση βοηθάει στο να κατανοήσουμε τι τρώμε και σε ποια ποσότητα. Το φαγητό δεν αποτελεί επιβράβευση ούτε και τιμωρία και δεν πρέπει να υπάρχει πίεση στο να τελειώνουν τα παιδιά μας όλο το φαγητό που υπάρχει στο πιάτο τους. Προσπαθούμε να μην μιλάμε στα παιδιά μόνο για υποχρεώσεις και μαθήματα για μην συνδέσουν την ώρα του φαγητού σαν μια ώρα ανάκρισης. Τέλος προτού σηκωθούμε από το τραπέζι περιμένουμε να έχουν τελειώσει όλοι το φαγητό τους.
Αλεξιάδου Μαρία
Πτυχιούχος Διαιτολόγος-Διατροφολόγος
ΣΕΥΠ Κρήτης
Παράρτημα Σητείας Διατροφής και Διαιτολογίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου